dobowym rytmem kortyzolemii. Biologiczny okres półtrwania kortyzolu jest oceniany na 60-90 min.<br>Metabolizm glikokortykosteroidów odbywa się przede wszystkim w wątrobie, na drodze degradacji enzymatycznej, a sprzęganie z resztą kwasu glukuronowego czyni je łatwo rozpuszczalnymi w płynach. Tylko niewielka część tworzy siarczany. Główną drogą wydalania metabolitów kortyzolu z organizmu są nerki. Dlatego oznaczanie ich zawartości w moczu dobowym pozwala się zorientować o wielkości wytwarzania kortyzolu. Istotne znaczenie ma unieczynnianie w nerkach kortyzolu, przez konwersję do kortyzonu, dzięki czemu nie dochodzi do blokowania swoistego receptora mineralokortykosteroidów.<br>Jak już wspomniano, metabolity kortyzolu są oznaczane w moczu jako 17-hydroksykortykosteroidy w reakcji Portera i