mogą tutaj unicestwić ani baśniowych mantylek, ani kapeluszy czarnoksiężników, ani błyszczących cylindrów i fraków, wydobywanych i wietrzonych na dwa tygodnie przed sylwestrową nocą, kiedy mój tata zamienia się w księcia z bajki. Rodzice przychodzą mnie ucałować, nim zasnę, i wiem, że są zaczarowani za sprawą garderoby, gdzie przechowały się dla nich te dziwne stroje: frak, biały szal, cylinder, długa suknia, futrzane sortie de bal, rękawiczki po łokcie... A już zajeżdża kareta z dyni, słyszę stukot kopyt - chociaż wystarczyłoby tacie i mamie pójść na górę, do pokoju szafowego i przeniknąć przez otwartą raz do roku ścianę garderoby, do nagle odkrytej sali balowej Kopciuszka