Krysty zmilczały.<br><br>Maria ma ciałko wyżłobione w korze,<br>Wzgórek łonowy jak nagrobek mały,<br>Przez szorstkie liczka dwa cienie od strzały,<br>Na śmierć schowała swój welon w komorze.<br><br>- Gdzie idziesz, Wojtek? - Ja do miasta, panie.<br>- Co niesiesz, Wojtek? - Kamień na sprzedanie.<br>- To wasze dary, o leniwi chłopi?<br><br>- Niosę kartoflę, dar prawie niczyi,<br>Mały, okrągły, sposobny do szyi -<br>Kto go zakupi, łatwo się utopi.<br><br><br>V<br><br>&lt;tit&gt;PODZIEMNI&lt;/&gt;<br>Piotr zegnał chłopów - układał ich w rzędy,<br>Brzuchom dał bagno, z pleców wzbił pomniki.<br>- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -<br><br>I tobie nastał czas urbanistyki,<br>Którą czym dźwigać? Rozbiegać którędy?<br><br>Tu cug suteren - tam Czystych okrzyki<br>Tu śledź skrzydlaty - tam Szklane Legendy.<br>Popatrz