Klonowic szukał potwierdzenia tej tradycji u Kochanowskiego, to mógł ją znaleźć w młodzieńczej twórczości łacińskiej, w Epitaphium Doralices, a w przetworzonej formie w Trenie I. Ale w porównaniu z Kochanowskim i w porównaniu z greckim wzorem jest Klonowic nieco manieryczny: kondensuje cechy klasycznego stylu epicedialnego i mnoży nazewnictwo mitologiczne.<br>I nie Żalami nagrobnymi wpisał się Klonowic w dzieje poezji XVI w., lecz Flisem i Workiem Judaszowym, których poetyka wyda się nam tym bardziej znamienna, im dalej odstąpi - i to świadomie - od maniery Żalów.<br>O Klonowicu można powiedzieć, że był poetą mieszczańskim. Nie tylko dlatego, że takie było jego pochodzenie, ale że