Typ tekstu: Książka
Autor: Barańczak Stanisław
Tytuł: Poezja i duch uogólnienia
Rok wydania: 1996
Lata powstania: 1970-1996
terminologicznych jest sporo - a zarazem ich pełna synonimiczność jest złudzeniem. Już pomiędzy prowansalskim terminem alba a jego innojęzycznymi ekwiwalentami zachodzą pewne subtelne różnice znaczeniowe, będące konsekwencją np. odmienności tła kulturalnego lub epok historycznych (Tagelied, formalnie ścisły słownikowy odpowiednik alby, konotuje krąg tradycji poetyckiej niemieckich XIII-XIV-wiecznych minnesängerów, zjawisko zatem nie całkiem identycznie z kręgiem XII-XVII-wiecznych prowansalskich trubadurów); pomiędzy albą a polskim XVI-XVIII-wiecznym hejnałem istnieją zaś różnice jeszcze poważniejsze.
Słowo alba w swoim pierwotnym, prowansalskim użyciu i sensie stanowiło nazwę silnie skodyfikowanego - w płaszczyźnie sytuacyjno-osobowej, tematycznej i formalnej - gatunku poezji lirycznej (wbrew rozpowszechnionemu dziś rozumieniu - nie tylko
terminologicznych jest sporo - a zarazem ich pełna synonimiczność jest złudzeniem. Już pomiędzy prowansalskim terminem alba a jego innojęzycznymi ekwiwalentami zachodzą pewne subtelne różnice znaczeniowe, będące konsekwencją np. odmienności tła kulturalnego lub epok historycznych (Tagelied, formalnie ścisły słownikowy odpowiednik alby, konotuje krąg tradycji poetyckiej niemieckich XIII-XIV-wiecznych minnesängerów, zjawisko zatem nie całkiem identycznie z kręgiem XII-XVII-wiecznych prowansalskich trubadurów); pomiędzy albą a polskim XVI-XVIII-wiecznym hejnałem istnieją zaś różnice jeszcze poważniejsze.<br> Słowo alba w swoim pierwotnym, prowansalskim użyciu i sensie stanowiło nazwę silnie skodyfikowanego - w płaszczyźnie sytuacyjno-osobowej, tematycznej i formalnej - gatunku poezji lirycznej (wbrew rozpowszechnionemu dziś rozumieniu - nie tylko
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego