Łagodny, cichy Romek, który pisywał sprawne, choć banalne wiersze i marzył, że zostanie kiedyś dramaturgiem, i seraficznie piękna Danuta Wiera, a między nimi wojna i straszniejszy od wojny Jan Orłowski. W jej pokoju to kiedyś się działo, ściany pamiętają, podłoga pamięta, a mimo wszystko dla Aśki to bajka, melodramat, byt nie do końca realny, więc zaskakuje ją, że z opowiedzianej przez matkę historii powstała prawdziwa, żywa Milena, która jest teraz w jej mieszkaniu i bawi się z jej psem.<br>- U mnie w domu na odwrót: wszystko, co się z tym wiąże, to temat tabu - powiedziała wieczorem po dziwnym dniu, trochę uroczystym, ale pełnym