trudno było przeżyć. <br>Kolację zjadłam z apetytem. Pewnie byłam już mocno zgłodniała, gdyż zdarzało mi się ostatnio obrażać na jedzenie nawet przez kilka kolejnych dni, a tego dnia to na pewno nic w ustach nie miałam. Zresztą zauważyłam u siebie taką upartą iście chłopską zasadę - jeśli zapłacone, to dobre czy nie dobre trzeba zjeść. <br>W pewnym momencie, nie wiadomo skąd, pojawił się nagle mój małżonek. Do dziś nie wiem, kto go powiadomił, a najpewniej i wezwał. Sam blady z przerażenia, chyba mnie co do czegoś uspokajał. Potem poszedł. <br>Zaraz po jego wyjściu wlazła do pokoju taka biała kwoka, która z punktu mnie