przewagę nad państwami i wielkimi firmami. Jest w koncepcji Naisbitta coś słusznego, kiedy mówi on o zanikaniu państwa narodowego (jako bieguna identyfikacji) na rzecz tego co nazywa "plemionami". Jednym z paradoksów globalizacji jest według niego fakt, że im bardziej się uniwersalizujemy, tym bardziej "plemiennie" działamy (str. 24). Rozwijając tę koncepcję nie docenia jednak zasadniczej roli, jaką grają w światowej gospodarce ponadnarodowe korporacje, które wciąż zyskują na sile i znaczeniu, podczas gdy wpływ państw i instytucji międzynarodowych na ich działanie jest niewielki, a możliwości kontroli znikome. <br>Zasadniczą treścią książki Naisbitta jest jednak głoszenie nadejścia ery indywidualizmu i końca polityki w obecnym sensie, minimalizacja