obrzucił swą pracę zadowolonym spojrzeniem, a spotkawszy <br>zachwycone oczy Adeli, pokazał jej w uśmiechu wszystkie <br>zęby. <br><br>- Myłem w Niemczech dworce kolejowe! - objaśnił. <br>I przyniósł sobie miednicę, zdjął koszulę <br>i zabrał się, jak zwykle po robocie, do mycia.<br><br>Adela cicho ześlizgnęła się z łóżka <br>i podeszła do niego. <br><br>Stała obok niego, nie śmiejąc się odezwać. Serce <br>biło jej jak młotem. Wiedziała, że jeżeli teraz, <br>kiedy przecież nie ma nikogo w izbie, nie powie mu tego, to <br>już chyba nigdy. Ale nie mogła wykrztusić ani słowa. <br><br><br>Wreszcie wyciągnęła rękę (ręka jej zrobiła <br>się nagle jakby drewniana) i pociągnęła go leciutko <br>za rękaw. Felek, który