tak jakoś ten Marek Aureli odpłynął ode mnie, a ja patrzę na krążek taśmy i prowadzę go po stole, w palcach, jak kółko od taczek. Przypomniałem sobie trzydziesty dziewiąty rok, te tony mięsa ludzkiego, co mi wtedy przez ręce przeszły. No i trochę o Niemcach myślę.<br>- Aha - mruknął Korecki.<br>- No, nie za bardzo o nich myślałem i niezbyt długo.<br>Wyobraź sobie, była na stole plama atramentu, wilgotna jeszcze.<br>Chlapnął ten atrament, kiedy ozdabiałem Marka Aureliusza komentarzami na marginesach. Wjechałem ja na tę plamę moim krążkiem i co widzę: plama odbija się na płycie stołu za każdym obrotem mojej zabawki. Myślę sobie: "a gdyby