to mój narzeczony.<br>Koleżanka Basia nawet na mnie nie spojrzała. Narzeczony podał mi rękę z lekceważeniem, nie odrywając pleców od parapetu. Zapanowała krępująca cisza. Wszyscy troje na pewno marzyli, żebym sobie jak najszybciej poszedł. Musiałem działać.<br>- Rodzice zdrowi? - zapytałem. Narzeczony uśmiechnął się drwiąco.<br>- Mama wypieka ciastka na mieście - odparła Jola niechętnie. - A ojciec w oflagu.<br>- Ja właśnie wróciłem z obozu - powiedziałem niedbale. - Oczywiście ze stalagu.<br>Wszyscy troje spojrzeli na mnie, zaskoczeni.<br>- Uciekłeś? - zapytała Jola z niedowierzaniem.<br>- Pomyślałem sobie, że dosyć tego siedzenia - uśmiechnąłem się. - Lepiej być tutaj, na miejscu.<br>Tamci popatrzyli na siebie znacząco.<br>- Jakim cudem trafiłeś do stalagu? - zapytała Jola