niemożność jednoczesnego pogodzenia obu pragnień przed chwilą wspomnianych, godzi się bowiem na to, iż dostępując unii z wyobrażonym bóstwem, mistyk wyrzeka się człowieczeństwa.<br>7. Wszystkie próby utożsamienia się z innymi ludźmi lub zbiorowościami ludzkimi, nade wszystko irracjonalnymi zbiorowościami, wszystkie wysiłki naśladujące ów rozmach, którego modelem granicznym jest porozumienie seksualne - odsłaniają niechybnie swoje zwodzicielstwo; być może, tym eupatrydom ducha, którzy doświadczyli błogości mistycznej ekstazy, udaje się wierzyć, że jest inaczej. Ucieczka od obojętności świata przez konstrukcje umożliwiające nam pochłonięcie życiem zbiorowym, przez identyfikację ze zbiorowościami rodzinnymi, plemiennymi, narodowymi, nie jest bynajmniej bezwartościowa; wydaje się wszakże, że w tym zakresie obowiązuje reguła 'wszystko