prywatyzacji gospodarki. Albo jeszcze inaczej: dla stworzenia sprawnie funkcjonującego mechanizmu podaży (&lt;hi&gt;supplly side&lt;/&gt;). Zadanie to jest znacznie trudniejsze aniżeli konwencjonalna polityka stabilizacyjna.<br>Stabilizacja w tym szerszym sensie, zawieszona jest pomiędzy paradoksem i dylematem. Paradoks polega na tym, że reformy systemu, nawet jeśli nie "szokowe", są z natury rzeczy - &lt;hi&gt;per definitionem&lt;/&gt; - nieciągłe i destabilizujące. Co do dylematu zaś jest to znany problem inflacji: początkowe "trochę" może stać się "dużo", a wkrótce "za dużo", a próby powrotu do "mniej" mogą się okazać traumatyczne. Jak zdusić inflację wiemy: po prostu przyhamować wzrost masy pieniężnej. Niestety, w przypadku postkomunizmu, wygląda to bardziej ryzykownie niż gdzie