ewolucyjnych degradują <br>stworzoną przez nich systematykę ewolucyjną do roli systemu katalogowego klasyfikującego arbitralnie wydzielone fragmenty ciągłych linii ewolucyjnych, nazywane gatunkami temporalnymi (chronospecies). Trudno wszelako, by zgodzili się na to kladyści, dla których systematyka jest jedynie obiektywnym sposobem opisania samego procesu filogenezy. Każda koncepcja w mniej lub bardziej wiarygodny sposób uzasadniająca <br>&lt;page nr=78&gt;<br>nieciągły charakter przejść ewolucyjnych pomiędzy gatunkami podchwytywana jest <br>przez taksonomów. Jest to bowiem dla nich sprawa rangi ich zajęcia w nauce. Nie są też obojętni zwolennicy rewolucyjnego obrazu świata.<br>Efekt założyciela Jak tu jednak stworzyć nową koncepcję nieciągłości ewolucji, skoro wokół tej sprawy toczyły się już dyskusje w pierwszej połowie XX