syryjskiego boga Rimmona. Gdy król, pan jego, składać będzie pokłony bogu, on również będzie musiał głęboko się schylić. Prosił więc swojego dobroczyńcę, by mu z góry wybaczył zaprzaństwo, a prorok udzielił mu w odpowiedzi błogosławieństwa, rozgrzeszając go tym samym na zapas.<br>Przebieg rozmowy podsłuchał sługa Elizeusza i postanowił podstępem coś niecoś uszczknąć z tych skarbów, które pan jego z tak lekkim sercem odrzucił. Pospieszył za Naamanem i zatrzymawszy go w drodze, oświadczył mu, że pan jego prosi o talent srebra i dwie szaty dla dwóch młodzieńców, którzy właśnie przybyli do niego w gościnę z gór Efraim. Dostojnik syryjski chętnie spełnił prośbę