do potocznej świadomości historycznej, gdyby zmarł w objęciach kochanki w okupowanej przez Prusaków Warszawie, w której pędził życie, delikatnie mówiąc, dość swobodne. Już widzę tytuły rozdziałów temu poświęconych:<br> &lt;q&gt;"Śmierć godna rozpustnego bratanka wiarołomnego króla".&lt;/&gt;<br>Może by więc poszukać kandydatów wśród Sapiehów czy Zamoyskich? Nie od rzeczy byłoby też zapuścić sondę nieco głębiej w warstwie naszej elity politycznej. Co nie znaczy oczywiście, aby któregoś z kolejnych premierów ostatniej dekady powoływać na prezydenta. Któż jednak w Polsce XVI stulecia nie uznałby za dobry żart przypuszczenia, że na tronie może za sto lat zasiąść ktoś z rodu niezbyt przecież w dobie renesansu znanych Sobieskich