mi się bardzo ładna. Nie było porównania z pyskiem Liliany. Liliana miała szanse tylko po ciemku. Poza tym Renata była o przeszło piętnaście lat młodsza. Nie wiedziałem, jak wybrnąć z tej sytuacji. Mogłem paść na kolana i błagać o przebaczenie. Na szczęście do pokoju wszedł Zdzisio, całkiem ubrany. Twarz miał nieco zmiętą przez trudy nocy.<br>- Dzień dobry - powiedział patrząc ze zdziwieniem na Renatę. - Pani może do mnie?<br>- To moja narzeczona - wyjaśniłem. - Panna Renata...<br>I podałem nazwisko, którego nie myślę tu przytaczać. Jak się spodziewałem, wywarło ono ogromne wrażenie na Zdzisiu.<br>- Pani może jest krewną?... - zapytał.<br>- Córką - wyjaśniłem.<br>- Przestań! - warknęła Renata. - To