prawie o sobie nie mówił, lecz ze swymi długimi butami, wychudzoną, pociemniałą twarzą, śmiechem cynicznym i ruchami nie pasującymi do ścian obitych niebieską tapetą w różowe kwiaty, wniósł niepokój tego całego obcego świata, &lt;page nr=26&gt; w którym spędził był kilka lat i którego wiele nadziei, wzlotów i klęsk musiał zapewne doświadczyć. Zresztą niedługo został na miejscu. Z początkiem listopada, gdy naszła na Ostrowiec nowa fala obław i aresztowań, Andrzej zapadł się w głąb ostrowieckich lasów. Aż wreszcie...<br>Front zbliżył się do Ostrowca gwałtownie i niespodziewanie. Ponieważ na Śreniawie usiłowali Niemcy stawiać opór, w ciągu dwóch dni i nocy miasto znalazło się pod obstrzałem