postawy &#132;filozofa", a więc postawy dystansu i wyższości, rozumnych wyborów i rozważnych decyzji. Tylko to uchronić może od przykrości życia, tragedii miłosnych, uwikłań politycznych. Jakkolwiek jednak obaj powiernicy podsuwali mu maksymy libertyńskie jako najlepszy sposób na życie, on tego tonu nie podejmował. Szczerze wyznawał swoją rozpacz, poczucie niemocy i niedoskonałości, nie siląc się na udawanie. Szukał oparcia w filozofii ładu naturalnego &#150; to wydawało mu się godnym uwagi i tego typu lekturę polecał przyjaciołom. W jego wynurzeniach nie było refleksji religijnej.<br> Rzeczą uderzającą w korespondencji tego młodego chłopca jest brak śladów jakiegokolwiek zakorzenienia się w życiu zbiorowości akademickiej. Żył w