na mnie przerażeni. Wyglądała bardzo biednie, nikt nie rozumiał co mówi, bo mówiła najczystszą, najpiękniejszą gwarą z tarnowskiego, a ja, dziwnie spokojna, czułam, że jest to jedna z najlepszych decyzji w moim życiu.<br>I tak się zaczęło moje 12-letnie życie z Honoratą. Dzięki niej bezpieczne, dzięki niej radosne, dzięki niej spokojne, dzięki niej, dzięki niej...<br>Dziś wiem, że po moich najbliższych, była dla mnie najważniejszym człowiekiem, a spotkanie jej należało niewątpliwie do nieszczęśliwszych w moim życiu.<br>Piszę "po moich", bo byłam zawsze Ja i Ona później moje dziecko. Mężowie, rodzina, przyjaciele, znajomi, byli w jej oczach zawsze wrogami. Była Ona