zgodnie z przekazami z pierwszego okresu ich kontaktów z białymi, było prowadzenie wojen. Twierdzili nawet: "Nie możemy żyć bez walki, walka jest naszym umiłowanym zawodem", i rzeczywiście bili się ze wszystkimi wokół - z Tuskarorami, Katawbasami, Szaunisami. Przed wyprawą wojenną wysyłali do swoich "miast", a także do sojuszników topór, który był niejako zaproszeniem do udziału w kampanii wojennej. Czerniono twarze, malując na nich ponadto wzory karminem, we włosy wplatano pióra, śpiewano wojenne pieśni i modlono się o zwycięstwo. Atak przebiegał w sposób typowy dla Indian z Południowego Wschodu. O świcie rozniecano ogień i podpalano domostwa przeciwników. Korzystając z zamieszania, napastnicy zabijali każdego