przysiadów i tzw. żabek aż do wyczerpania sił, a następnie umieszczał ich w ciasnym i wilgotnym karcerze. Działał w latach 1944 - 1946 w &lt;name type="place"&gt;Nisku&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Krośnie&lt;/&gt; i &lt;name type="place"&gt;Rzeszowie&lt;/&gt;.<br>W sprawie przesłuchano ponad 200 świadków, ustalono 91 pokrzywdzonych. Akta liczą 17 tomów. Oskarżony twierdzi jednak, że to polityczna zemsta, że padł ofiarą niektórych świadków i dziennikarzy.<br>Szefem &lt;name type="org"&gt;UB&lt;/&gt; w &lt;name type="place"&gt;Nisku&lt;/&gt; został jesienią 1944 roku. Później kierował bezpieką w &lt;name type="place"&gt;Gdyni&lt;/&gt;, a następnie skończył &lt;name type="org"&gt;Centralną Szkołę Partyjną im. Marchlewskiego&lt;/&gt; - kuźnię kadr socjalistycznej dyplomacji. Pracował w &lt;name type="org"&gt;MSZ&lt;/&gt;, a karierę dyplomaty zakończył jako pierwszy sekretarz misji wojskowej w &lt;name type="place"&gt;Berlinie&lt;/&gt;.<br>O &lt;name type="person"&gt;Stanisławie S.&lt;/&gt; głośno zrobiło się w 1999