To było tak dawno - powiedziała Zosia. - Teraz kocham maturzystę.<br>- Nie nazywaj mnie maturzystą! Potrafisz być bardzo złośliwa.<br>- Nie zrozumiałeś. Złośliwości były dobre w salonach, nie tutaj, w ziemiance, gdzie każdy prosi o życzliwość. Nie chciałam powiedzieć nic złego. Po prostu jesteś bardzo młody...<br>- Więc nie dorastam do porucznika artylerii?<br>- To nieładnie. Michała zostaw w spokoju.<br>- Jeśli jeszcze raz nazwiesz mnie maturzystą, zerwę z tobą i pójdę ukoić żal na piersi skośnookiej Kazaszki. Ostrzegam.<br>- Podobają ci się Kazaszki?<br>- Kiedyś widziałem córkę starego &lt;orig&gt;aksakała&lt;/&gt;. W takim fiołkowym kaftaniku. Podawała nam &lt;orig&gt;biesbarmak&lt;/&gt;. To była piękność. Uroda doprawdy niezwykła.<br>- Ach, to owego wieczoru, kiedy wróciłeś