w książce, a właściwie leży na dywanie: tak mu jakoś najwygodniej czytać. To z winy Jerzyka chłopcy gadają wyłącznie Kiplingowską gwarą Stalkye'go zanim przerzucą się na Szwejka, co odbije się raczej niekorzystnie na ich stopniach. Jerzyk też nie jest całkiem szczęśliwy, bo wychowywała go Teta, która mówiła z nim po niemiecku. Stąd bierze się pewnie jego potrzeba uwolnienia się przez język niezależny od nianiek. Od germańskiej wymowy "r" nie uwolni się jednak nawet w leśnym oddziale, w podwileńskich jądrach gęstwiny, aczkolwiek instynkt życiowy pozwoli mu do perfekcji opanować tam prawo mimikry.<br>Tymczasem jeździ do swojego "Jerzykowa", drewnianej willi w nagorzyckich lasach