bardziej gościnną wyspę Norfolk. <br>Teraz bardzo stary samolot kołuje więc jakimiś ścieżkami, ociera się o krzaki, niemal jak w ogrodzie. Odprawa paszportowa nie istnieje, pasażerowie proszeni są uprzejmie &lt;page nr=67&gt; o wrzucenie do skrzynki koło drzwi wyjściowych kartek ze swymi nazwiskami. "O tak dziękujemy za współpracę". Z tłumu pasażerów ramię sprawiedliwości wyławia nieoczekiwanie chłopczyka lat dziewięć. Ramię sprawiedliwości trzyma go za ucho: "Jim, wakacje szkolne już się skończyły, a ty gdzieś się tam wałęsasz. Ładnie to tak?" Tata Jima z płynnej angielszczyzny przechodzi na "język Norfolk", czyli mieszaninę staroangielskiego z tahitańskim, z domieszką słów irlandzkich i walijskich. <br>Naród liczący 1600 dusz z własnym