o zbrodniczym i perwersyjnym władcy. Jest tylko dramatem czystej walki o władzę. Olivier miał trafną intuicję, że nie wyakcentował tych pajęczych nóżek Ryszarda, ani jego brzydoty i garbu. Jego Ryszard pozostaje wspaniałym mężczyzną.&lt;/&gt;<br>&lt;who2&gt;TOEPLITZ: To jest postać, która cały czas utrzymuje porozumienie z widzem, działa z nim na spółkę. Olivier nieomal każe nam być po stronie Ryszarda i uczestniczyć w jego planach.&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;KOTT: Cała dramatyczność &lt;name type="tit"&gt;Ryszarda III&lt;/&gt; oparta jest na tym, że Ryszard budzi nasz podziw, bardziej poraża nisz przeraża. Do momentu zdobycia korony pasjonuje, a nawet wzrusza widza. Dopiero potem odsuwa, oddala go i pożera czysty mechanizm historii. Odwrotnie niż