dziwnych słów i niepojętych czynów', metoda 'wpatrywania się w koan' oraz <br>medytacja w pozycji siedzącej. <br>W polemikach na temat praktyki zen można wyróżnić dwa stanowiska: <br>orędowników 'logiki paradoksu' i ich adwersarzy. Ci ostatni próbowali <br>wykazać, że teoria tożsamości 'jaźni jednostkowej' i 'jaźni oświeconej' <br>('buddy') nie jest paradoksalna, gdyż jaźń człowieka nieoświeconego staje się <br>tożsama z 'buddą' dopiero w akcie 'oświecenia', czyli po transformacji 'jaźni <br>jednostkowej' w 'jaźń oświeconą'. Innymi słowy - człowiek jest tożsamy <br>z 'buddą' tylko wtedy, gdy się nim stanie. Zwolennicy zdroworozsądkowej <br>interpretacji teorii tożsamości 'jaźni jednostkowej' i 'buddy' zazwyczaj są <br>znani jedynie z wypowiedzi polemicznych ich przeciwników. Bardzo często