niewątpliwie skutecznie eliminuje zagrożenia związane z innymi rodzajami <br>praktyki zen, a mianowicie z wyciszaniem 'jaźni jednostkowej' w czasie <br>medytacji w pozycji siedzącej lub z fałszywą, udawaną spontanicznością <br>w okresie 'dziwnych słów i niepojętych czynów'. <br>&lt;tit&gt;2.3.3. MEDYTACJA W POZYCJI SIEDZĄCEJ&lt;/&gt; <br>Rozważania na temat spontanicznej praktyki okresu 'dziwnych słów <br>i niepojętych czynów' oraz na temat metody 'wpatrywania się w koan' <br>mogłyby świadczyć o tym, że dynamiczna praktyka zen wyparła całkowicie <br>tradycyjną medytację w pozycji siedzącej (chiń. zuochan; jap. zazen). Tak się <br>jednak nie stało, ponieważ krytyka 'zen wyciszonego' dotyczyła błędnego <br>rozumienia medytacji, a nie prawdziwej medytacji 'buddów' i patriarchów. <br>Należy przy