jak to ujął średniowieczny poeta - bydlęcy z pary; a nad wszystkim niby złośliwy bożek, władza ludowa - zsyłająca skarbowców, inspektorów robotniczo-chłopskich i tuzin innych plag...<br>Czy zgodzisz się, że byliśmy twardzi - zwłaszcza Ty - bo ja dopiero przy Tobie wtórnym blaskiem nabierałem odwagi. Ewo, która niepokojem - nie neurastenicznym a bezproduktywnym - lecz niepokojem energii przerosłaś swoje osiadłe, robotnicze środowisko Radomia i dlatego pozwoliłaś się stamtąd porwać Szaremu i jego bandzie. Oni grasowali na Twoim osiedlu, robiąc dekiel lub wykonując usługi, a ten ze złamanym nosem najbardziej Ci przypadł do gustu, więc wsiadłaś do pociągu, pojechałaś za nim do Warszawy, w ręku miałaś świadectwo