własnego życia.<br> Przypatrz się dokładnie ptakom spacerującym po trawnikach tuż obok ciebie. Dwie kawki muskające wzajemnie swe pióra to niewątpliwie para małżeńska.<br> Iw śmieje się z porównania, lecz nagle odczuwa dotkliwie głęboką samotność. Zagłębia się w sobie, a świat się oddala... Takie chwile są częste i na długo napełniają cię niepokojem.<br> Wiosna, spokój, cisza, słońce, panny służące z wózkami, nieliczni spacerujący - ubrani elegancko, to ci ze śródmieścia. Tylko tych dwóch w jasnych marynarkach to pewno prowincjusze.<br> Iw spogląda na zegarek. Witek powinien już przyjść. Zamyka oczy, wystawia twarz do słońca, odczuwa wiosenne zmęczenie i nagłą potrzebę snu.<br> Przez półprzymknięte powieki dostrzega