wywodom zupełnie tak jak &lt;orig&gt;umysłowaniom&lt;/&gt; Buławnika. Był przecie w posiadaniu prawdy, po cóż tedy było psuć sobie zdrowie na jakieś alteracje z powodu takiego czy innego nacjonalizmu.<br>Rzeczywiście jednak ten chorowity człowiek psuł sobie zdrowie żywiąc zupełną już wrogość i nosząc w sercu zemstę względem nowo powstałej Rzeczypospolitej Polskiej. Każde niepowodzenie, poślizgnięcie, klęska czy żywiołowe nieszczęście państwa i rządu polskiego jako całości, jako jestestwa politycznego i społecznego, budziło w piersi Lulka, w jego sercu radosny śmiech. On szczerze i pilnie czyhał na śmierć tego tworu, który stale nazywał "najreakcyjniejszym &lt;orig&gt;skirem&lt;/&gt; ludzkości". To - o czym dowiadywał się od Baryki, na przykład o