Gąsowskiemu przyszło jednak coś na myśl.<br>- Panie oficerze -- rzekł po dłuższej chwili. - Europa znowu w płomieniach, a brat pański jest żołnierzem... Wszystko się może zdarzyć... Czy ma pan jakieś polecenie na wypadek, gdyby brat pański nigdy się tu nie zjawił?<br>Śmiertelnie chory człowiek, znużony wysiłkiem rozmowy, wpatrzył się w niego nieprzytomnym wzrokiem, jak gdyby nie mógł pojąć zapytania lub jak gdyby w osłupienie wprawiła go ta słuszna wątpliwość. Musiał zrozumieć wreszcie, że pan Gąsowski stawia pytanie rozumne. Drgnął, sprężył się i z ostatecznym spoconym trudem wykrzyknął:<br>- Wtedy... wtedy... wszystko pańskie... Pan był dobry... - Nie rozumiem! - szepnął zdumiony szlachcic.<br>- Te drzwi! - jęknął