lat swego dzieciństwa, być może - sugeruje krytyk "Le Monde" - pod urokiem powieści Prousta "W poszukiwaniu straconego czasu" Francoise De Gruson opisuje agonię swej matki, ukazując w retrospekcjach jej całe życie, z którego wyłania się tragiczna dola kobiety młodej, opuszczonej z dwojgiem nieślubnych bliźniąt. Z obawy przed skandalem rodzina matki i nieślubnego ojca wspólnie starały się zatuszować sprawę i dopiero sąd przyznał dzieciom nazwisko ojca.<br>Utwór przesycony jest głębokim smutkiem. Córki były matką zafascynowane, buntowały się jednak przeciwko stworzonym przez nią warunkom życia. Matka w obronie rodziny przed dyskryminującym ją środowiskiem, wzniosła wokół nich rodzaj klauzury. Książka ta nie może zostać nie