Typ tekstu: Książka
Autor: Brzechwa Jan
Tytuł: Liryka mojego życia
Lata powstania: 1921-1969
Autor: Brzechwa Jan
Tytuł: Liryka mojego życia
Lata powstania: 1921-1969
na bój,
Zobaczyły twoje oczy i warkocz twój -
Noc rozwichrzy lot najcichszy żądzą upartą,
Obłęd rani pierś otchłani, pierś rozpostartą,
Borów niemoc sędziwa
Piór zagładę ukrywa,
Tylko tobie, jak umarłym, lat nie przybywa.
Chcę cię widzieć, jak cię widział przelotny ptak,
Chcę cię straszyć i przeczuwać i pieścić tak,
W niesłychanej, niespodzianej do mórz podobie,
Fal gonitwą, den modlitwą - zdążam ku tobie,
Fala w nicość odpływa,
Nicość na dnie spoczywa,
Tylko tobie, jak umarłym, lat nie przybywa.
Czas pomylił nieopatrznie swój własny bieg,
Za stuleciem niestuletni przemija wiek,
Niebo mętne - beznamiętne zwiesza ramiona,
Gdzieś się cała zapodziała - nieogarniona?
Nikną bytu ogniwa
Zobaczyły twoje oczy i warkocz twój -
Noc rozwichrzy lot najcichszy żądzą upartą,
Obłęd rani pierś otchłani, pierś rozpostartą,
Borów niemoc sędziwa
Piór zagładę ukrywa,
Tylko tobie, jak umarłym, lat nie przybywa.
Chcę cię widzieć, jak cię widział przelotny ptak,
Chcę cię straszyć i przeczuwać i pieścić tak,
W niesłychanej, niespodzianej do mórz podobie,
Fal gonitwą, den modlitwą - zdążam ku tobie,
Fala w nicość odpływa,
Nicość na dnie spoczywa,
Tylko tobie, jak umarłym, lat nie przybywa.
Czas pomylił nieopatrznie swój własny bieg,
Za stuleciem niestuletni przemija wiek,
Niebo mętne - beznamiętne zwiesza ramiona,
Gdzieś się cała zapodziała - nieogarniona?
Nikną bytu ogniwa
na bój,<br>Zobaczyły twoje oczy i warkocz twój -<br> Noc rozwichrzy lot najcichszy żądzą upartą,<br> Obłęd rani pierś otchłani, pierś rozpostartą,<br> Borów niemoc sędziwa<br> Piór zagładę ukrywa,<br>Tylko tobie, jak umarłym, lat nie przybywa.<br><br>Chcę cię widzieć, jak cię widział przelotny ptak,<br>Chcę cię straszyć i przeczuwać i pieścić tak,<br> W niesłychanej, niespodzianej do mórz podobie,<br> Fal gonitwą, den modlitwą - zdążam ku tobie,<br> Fala w nicość odpływa,<br> Nicość na dnie spoczywa,<br>Tylko tobie, jak umarłym, lat nie przybywa.<br><br>Czas pomylił nieopatrznie swój własny bieg,<br>Za stuleciem niestuletni przemija wiek,<br> Niebo mętne - beznamiętne zwiesza ramiona,<br> Gdzieś się cała zapodziała - nieogarniona?<br> Nikną bytu ogniwa
