dwie kwarty nafty. Powiedziała to szybko i apodyktycznie, aby zniewolić baptystę do natychmiastowego czynu, aby pozbawić go możności religijnych prowokacji. Sklepikarz wziął bańkę i podszedł do żelaznej beczki z ręczną pompą. Pracował w milczeniu, nie patrzył nawet w stronę klientki. Było to dziwne i niepokojące. Pani Linsrumowa poczuła się nagle nieswojo, zerknęła szybko poza siebie, gdzie przy drugim winklu lady majaczył kontur jakiegoś człeczyny, przylepionego do szklanej szafki z pasmanterią.<br>- Kiedyż to pani Linsrumowa da na zapowiedzi? - spytał nagle baptysta i odkręcił kurek szklanego zbiornika ze złotawą naftą, w której pływały spłaszczone trójkąty światła. Pani Linsrumowa nie bardzo zrozumiała aluzję zawartą