Kasieńką ostatecznie i wróciło jej głos.<br>- Jak ty wyglądasz! - krzyknęła ze zdumieniem i zgrozą. - Dlaczego się<br>nie przebrałeś!<br>- Wstydu nie masz!!! - odkrzyknął na to Lesio ze świętym oburzeniem.<br>Przekonanie, iż wyraża w ten sposób pretensję o pozostawienie go w pracowni tak długo bez odzieży, sprawiło, iż Kasieńka poczuła się trochę nieswojo i kwestię działalności pedagogicznej odsunęła na dalszy plan. Z wrodzonym poczuciem sprawiedliwości przyznała, że było w tym zapewne nieco jej winy...<br>- Dobrze, już dobrze - powiedziała ugodowo i z lekkim zakłopotaniem. - Możliwe, że to trwało dość długo, ale sam jesteś sobie winien. Nie mogłyśmy znaleźć twoich koszul. Ale przecież Barbara wyjechała