fakt, nieprawdopodobny, choć w gruncie rzeczy prosty: w swych wędrówkach po mieście dżuma otarła się wielokrotnie o wysokie średniowieczne mury, o zatrzaśnięte hermetycznie bramy dziwnych wysepek i poszła dalej w noc, w mrok, w gmatwaninę ulic i zaułków.<br>W pośrodku i na krańcach zapowietrzonego miasta ogrodzone groblami murów pozostały trzy nietknięte wysepki zamieszkane przez tłumy stłoczonych na ciasnym kwadracie ludzi o golonych głowach, pozbawionych od dawna kontaktu ze światem zewnętrznym i przebierających swój monotonny różaniec więziennych dni nie domyślając się nawet, co się święci w tej chwili po tamtej stronie ścian.<br>Od pierwszego zaraz dnia epidemii przez mury więzień przestały przesączać