pojawiła się z odkryciem ich wielkiej liczby o różnych masach większych od masy nukleonu. O pewnych z nich, które traktować możemy jako wzbudzone stany nukleonu, już mówiliśmy. Na tym jednak nie koniec.<br>W eksperymentach ze zderzeniami cząstek o wysokich energiach zaczęło się pojawiać znacznie więcej różnych cząstek. Są one wszystkie nietrwałe i niektóre z nich rozpadają się w tak krótkim czasie, że nie można ich zaobserwować jako cząstek swobodnych, a o ich obecności możemy tylko wnosić ze wzrostu przekroju czynnego przy pewnych energiach. Zależność przekroju czynnego od energii przybiera formę krzywej rezonansowej (rys. 4.19) i dlatego te krótko żyjące cząstki