że krąg słoneczny <br>na swojej dziennej drodze znów opadł nieco ku horyzontowi. <br>Obawiał się nadejścia zmroku, zgaśnięcie dnia <br>byłoby też końcem wszelkiej nadziei. Nie odważył <br>się spoglądać na dziewczynę, czuł, że Zoa <br>uważa za niepotrzebne jego dziwne czynności.<br><br>Rai zobaczył pierwszy. Było już blisko zachodu i w powietrzu <br>pojawił się nieuchwytny cień różowości. Awaru <br>był już obojętny na wszystko. Sheri zesztywniał na <br>czterech łapach, a potem uniósł przednie w powietrze <br>i stanął wspierając się o metalową podstawę <br>zwierciadła. Patrzał w dal z natężeniem, a z <br>jego gardła wydobył się skowyt.<br><br>Awaru uczuł, jak serce pęcznieje mu w piersi, a płucom <br>zaczyna