sobie sam... Pracujesz tam dwadzieścia lat i jakiej dorobiłeś się pozycji? Gdzie to w ogóle jest? Co to za kraj? - Na chwilę przestała wrzeszczeć. - Mówiłeś, że wreszcie będziesz pracować w Europie! - Dostała plam na dekolcie. - Czy ty myślisz, że ja przez całe życie będę za tobą wszędzie jeździć, za takim nieudacznikiem, którego wysyłają do jakiejś zasranej Polski?! Zostaję w Paryżu. Koniec! A ten twój Antoine? Przyjaciel! Czy on nie mógł cię wysłać do Skandynawii? Rozumiem, że do Niemiec nie pojedziesz, bo masz obsesję po swoim nienormalnym ojcu... <br>No, tego już nie mogłem wytrzymać i musiałem jej przyłożyć na odlew. Nie lubię