i może wyszliby obronną ręką z opałów, gdyby Adoniasz w swym tępym zadufaniu nie popełnił zgubnego w skutkach błędu.<br>Pewnego dnia Batszeba zdumiała się, gdy wszedł do jej komnaty. Z niepokojem zapytała zaciętego wroga:<br>- Czy spokojne jest wejście twoje?<br>- Spokojne - zaręczył potulnie Adoniasz.<br>Zagadnięty o cel niespodziewanej wizyty, rzekł z nieukrywaną goryczą.<br>- Ty wiesz, iż moje było królestwo i mnie był przełożył wszystek Izrael nad sobą za króla... Teraz tedy mam jedną prośbę do ciebie, nie zawstydzaj oblicza mego.<br>Mimo że Adoniasz nie mógł się powstrzymać, by nie zaznaczyć ponownie swego prawa do tronu, poczciwa niewiasta zgodziła się wysłuchać prośby. Wtedy