która wreszcie nadaje jej duchowy i praktyczny sens. Tą całością jest<br>oczywiście naród, jego historia i los polityczny. Z tego też względu jest rzeczą absolutnie konieczną uchwycenie właściwych proporcji, w jakich aktywność emigracyjna manifestuje się na zewnątrz, i poprzez które mówi ona o sobie. Jednym z rodzajów tej aktywności jest niewątpliwie piśmiennictwo. Świadomie używam tu szerszego swym zakresem pojęciowym terminu "piśmiennictwo", a nie na przykład "literatura", sądzę bowiem że fundamentalny sens emigracji wyraża się w formach pisarskich znacznie przekraczających ograniczone ramy tzw.<br>literatury pięknej. Od emigracji przecież oczekuje się przede wszystkim rzetelnej i nie skażonej koniunkturalizmem informacji o społeczeństwie i narodzie