np. inscenizowanie zdarzeń zaznaczonych tylko w dialogu lub wydarzeń rozgrywających się poza sceną. Na tym, w gruncie rzeczy, polega chwyt Oliviera, jako adaptatora Shakespeare'a - i wydaje mi się, że <name type="tit">Ryszard III</>, jak i w ogóle filmy tego reżysera, są w jakimś sensie filmami teatralnymi. Ale z drugiej strony Shakespeare jest niewątpliwie pisarzem "filmowym", jest pisarzem, który wykorzystywał te wszystkie środki, którymi później posłużyła się sztuka filmowa. I rzecz kryje się w zbieżnościach nie tylko formalnych, lecz i treściowych. <page nr=118> Shakespeare jest autorem, który wykorzystuje owe sławne 32 podstawowe sytuacje dramatyczne ustalone przez scenarzystów amerykańskich, ma on poczucie efektu filmowego, nie tylko formalnego