małe. Obejmuje ono w skali kraju szacunkowo z górą 1,5 tysiąca pracowników naukowo-badawczych. Niepokoje i obawy wywołuje jednak nie ta najprostsza statystyka, lecz bliższa analiza jakościowa. Trzy sprawy zdają się tutaj nabierać zasadniczego znaczenia.<br>Po pierwsze, stan i perspektywy wzrostu samodzielnej kadry kierowniczej. Pod tym względem możemy mówić niewątpliwie o poważnym kryzysie, gdy chodzi o liczbę samodzielnych pracowników mieszczących &lt;page nr=38&gt; się w niższych kategoriach wieku, a więc mających przed sobą jeszcze około 20 lat twórczej pracy. Olbrzymia większość profesorów to osoby, które w najbliższych latach przejdą w stan spoczynku. Już dziś wiadomo, że ubytki te nie będą mogły w całości