puścił. Rodam poderwał się, kaszląc i parskając, odgarnął mokre włosy z czoła. Jego oczy patrzyły już trzeźwo.<br>- Chciałeś coś powiedzieć - uśmiechnął się Magwer.<br>- Ja? Nie... - Rodam pokręcił głową.<br>- Co się stało? Nigdy nie lałeś w gardło za dużo piwa i łeb masz mocny.<br>- Nigdy nie miałem umrzeć. Zresztą... chciałem. To nieważne teraz. Więc jak?<br>- Dobrze, wszystko będzie dobrze - Magwer uspokajał się. - Jutro pójdziesz do Gorczem. Wtedy to się stanie.<br>Rodam wykrzywił twarz w grymasie, który miał być uśmiechem.<br>- Jak?<br>- Tego ci nie powiem. Sam jeszcze nie wiem. Nie wiem! Zresztą ty też nie możesz poznać tej chwili. To musi być prawdziwa