sympatii do firmowanego przez niego przedmiotu. Aż oto w wiele lat później autor ten uczłowieczył mi się w zgoła nieoczekiwany sposób. Suchy, wykład o roślinach zatętnił krwią ludzką. Przeczytałem wspomnienie o Kołodziejczyku wybitnego historyka literatury Wacława Borowego i dowiedziałem się, że Kołodziejczyk był przez wiele lat kompletnie sparaliżowany. Mało tego: niewidomy. Pisze się dziś o ludziach niepełnosprawnych. Otóż Kołodziejczyk był fizycznie niesprawny całkowicie. "Botanikę" pisał podczas okupacji w warunkach surowych, a dla inwalidów tego typu surowych szczególnie. O roślinach pisał, nie widząc ich, nie mogąc ich dotknąć, a jego książka jest obszerna, bardzo analityczna, pęcznieje od szczegółów przekraczających swym bogactwem ramy