tej ustawy "Aktem Dawesa"), który zakładał podział wspólnych ziem rezerwatów na rodzinne farmy. Ewentualna nadwyżka gruntów mogła być oferowana do sprzedaży białym. Perfidny plan automatycznego przekształcenia wędrownych myśliwych w farmerów nie mógł przynieść korzyści tubylcom ani przystosować ich do współistnienia z białymi. Mimo pewnych wysiłków nad wdrożeniem czerwonoskórych do rolnictwa, niewiele uwagi poświęcono zmianie odwiecznych zwyczajów, w myśl których Indianin był głównie wojownikiem, następnie myśliwym, a dopiero na ostatku farmerem. Tubylcy więc odnajmowali swoje nadziały lub obchodząc prawo szybko pozbywali się ich za grosze. Z pięćdziesięciu sześciu milionów hektarów przydzielonych Indianom trzydzieści siedem milionów przeszło do 1932 roku w ręce białych