z domu i sprowadziła Filistynów. Wróciwszy do komnaty, wrzasnęła niby przerażonym głosem: "Filistyni nad tobą, Samsonie!''<br>Mocarz zerwał się jak oparzony z posłania, poszarpał na strzępy krępujące go sznury i pożegnał urągliwym śmiechem uciekających na łeb na szyję spiskowców.<br>Dalila zaręczała, że również spała i że przecież najlepszym dowodem jej niewinności jest to, że go na czas ostrzegła. Samson udawał, że jej wierzy, ale gdy wścibska niewiasta nadal nalegała, by zdradził tajemnicę swojej siły, postanowił zabawić się jej kosztem i poigrać z nią jak kot z myszką.<br>Udając raz po raz, że ulega jej błaganiom i zaklęciom miłosnym, zawierzał jej jakiś