własnej wartości. Ale w sumie chwilowa satysfakcja z zajmowania miejsca w centrum zainteresowania (przez dzień czy dwa) jest niczym w porównaniu z depresją, poczuciem niepewności, skłonnościami do agresji... Amerykanie też badali postawy swoich zakładników z ambasady w Teheranie. Okazało się, że większość odczuwała niesmak z powodu swojego zachowania się w niewoli. Większość uważała, że zrobiła coś więcej, niż było konieczne dla przetrwania. Niektórzy byli skłonni posunąć się nawet do samooskarżeń o kolaborację. Wietnamskich przykładów nie podaję, bo wojna supermocarstwa w Azji Południowo-Wschodniej prowadzona przeciwko partyzantom na ich własnym terenie to coś zupełnie innego niż misje pokojowe żołnierzy ONZ. Przed konfliktem