zda się na nic. Robinson Cruzoe został wygnany do dziecinnego pokoju i tam przetrwał, gdyż zawiera w sobie mit wyspy - mit ucieczki i przemiany. Zabrakło wkrótce na mapach miejsca na wyspę bezludną. Morze, którym płyną parowce, zagubiło urok niezdobytej granicy pomiędzy jedną rzeczywistością i drugą. Wyspa skurczyła się do idealnego, niewyobrażalnego punktu, fantazji smutnych.<br><br> Formułą ucieczki jest: "zacząć życie na nowo". Z chwilą gdy powtarzać ją zaczynają całe masy świadomie czy nieświadomie - można z dużym prawdopodobieństwem powiedzieć, że barometr społeczny wykazuje niebezpiecznie wysokie ciśnienie. Zacząć życie na nowo jako "ja" czy zacząć życie na nowo jako zbiorowość? W legendzie wyspy "ja